Η παρβοϊώδης εντερίτιδα των σκύλων απειλεί κυρίως τα κουτάβια, αλλά και τα ανεμβολίαστα ενήλικα ζώα μπορούν να μολυνθούν. Το Παρβοϊό είναι μια εξαιρετικά επιθετική, γρήγορης εξέλιξης και επικίνδυνη ασθένεια. Η πρόληψη είναι αρκετά απλή, καθώς υπάρχει εμβόλιο γι' αυτό. Στο πρόγραμμα εμβολιασμού για κουτάβια, το κουτάβι λαμβάνει το εμβόλιο πολλές φορές, και στη συνέχεια επαναλαμβάνεται ετησίως στην ενήλικη ηλικία. Είναι σημαντικό, πριν ολοκληρωθεί το πρόγραμμα εμβολιασμού, να μην φέρνουμε το κουτάβι μας σε συγκεντρώσεις σκύλων, και αν είναι δυνατόν, να μην το βγάζουμε καν βόλτα. Εάν έχουμε κήπο, τότε να το αφήνουμε μόνο στον κήπο και να συναντά μόνο γνωστά εμβολιασμένα σκυλιά. Εάν δεν έχουμε κήπο και θέλουμε να το βγάλουμε για την εκπαίδευση στην καθαριότητα, να το πάμε σε ένα μέρος που δεν συχνάζουν σκύλοι, διότι ο ίδιος ο ιός είναι πολύ ανθεκτικός και μπορεί να παραμείνει ζωντανός στο περιβάλλον για εβδομάδες.

 Έτσι, εάν μια άρρωστη σκύλος είχε πάει πριν από μια εβδομάδα σε αυτή τη θάμνο, όπου μυρίζει ο αγαπημένος μας, τότε μπορεί ήδη να έχει κολλήσει. Μιλάμε για έναν πολύ μεταδοτικό ιό, που εκκρίνεται με τα κόπρανα και λαμβάνεται μέσω του στόματος από το ζώο. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε ότι αν από τη γούνα/τα πόδια/οτιδήποτε της άρρωστης σκύλου μπει κάποια μολυσμένη κόπρος σε μια επιφάνεια, τότε ο επόμενος σκύλος που πατάει εκεί και γλείφει ασυναίσθητα από τα πόδια του, έχει ήδη κολλήσει. Έτσι, δεν χρειάζεται να υπάρχει άμεση επαφή, διαδίδεται και μέσω επιφανειών. Ο ιός επιτίθεται συχνά στο γαστρεντερικό σύστημα, ειδικότερα στην βλεννογόνο του εντέρου, αλλά περιστασιακά και στον καρδιομυϊκό ιστό. Ο χρόνος επώασης είναι 2-4 ημέρες, αλλά τα συμπτώματα μπορεί να εκκρίνονται για 4 εβδομάδες μετά την εμφάνιση τους, ακόμα και αφού θεωρείται ότι το μικρό σκυλάκι έχει αναρρώσει.

Χωρίς άμεση εντατική νοσοκομειακή φροντίδα, το ζώο θα πεθάνει μέσα σε ημέρες, αλλά ακόμη και με εντατική φροντίδα, οι πρώτες 3-4 ημέρες είναι κρίσιμες. Ο σκύλος πρέπει να λαμβάνει ενδοφλέβια υγρά 0-24 ώρες για να προληφθεί η αφυδάτωση. Επιπλέον, χρειάζονται βιταμίνες, παυσίπονα, σκευάσματα για το στομάχι και τα έντερα, αντιπυρετικά, μπορεί να απαιτηθεί υποχρεωτική σίτιση και θεραπεία με αντιβιοτικά για την πρόληψη πιθανών υπερλοιμώξεων λόγω του μεγάλου όγκου κοπράνων. Στο σπίτι αυτή η ασθένεια δεν μπορεί να διαχειριστεί εύκολα. Λόγω της συνεχούς ανάγκης για ενδοφλέβια υγρά και της συνεχούς άδειας υγρών κοπράνων όλη μέρα. Ο μικρός σκύλος και ο χώρος του πρέπει να διατηρούνται συνεχώς καθαροί. Γενικά απαιτείται παραμονή στο νοσοκομείο για 10-14 ημέρες και πολύ προσεκτική φροντίδα. Βασικά, πρόκειται για υποστηρικτική θεραπεία και συμπτωματική αγωγή, ενώ το σώμα του σκύλου καταπολεμά τον ιό. Σε τυχερές περιπτώσεις, το κουτάβι ανακάμπτει σε 2 εβδομάδες. Δεν είναι επικίνδυνο για εμβολιασμένα ενήλικα ζώα, αν ήταν να συμβεί, θα έχουν απλώς μια μη επικίνδυνη διάρροια. Είναι επικίνδυνο για ανεμβολίαστα ενήλικα σκυλιά, αλλά οι πιθανότητες επιβίωσης είναι καλύτερες.